محققان آمریکایی بر این باور هستند که اندام‌های مصنوعی می‌توانند ظرف چند هفته شروع به تپیدن کنند. این تجربه، گامی بزرگ به سوی نظریه تولید قلب بوده و می‌تواند راه را برای تولید کبد، ریه یا کلیه هموار کند.

 

روش ساخت این اندام‌ها مبتنی بر برداشتن سلولهای عضلانی از ارگانهای فرد اهداکننده و قراردادن آن در پشت قلب‌های سخت بافت پیوندی است. محققان در ادامه به تزریق سلولهای بنیادی به آنها می‌پردازند که تکثیر شده و دور این ساختار رشد کنند و سرانجام به سلولهای سالم قلب تبدیل شوند.

 

به گفته پزشکان، پرورش این قلب‌ها تکمیل شده و آنها امیدوارند قلبها در هفته آتی علائمی از ضربان را نشان دهند.

 

بیمارانی که عمل معمول پیوند قلب را انجام می‌دهند باید تا پایان عمر از داروهایی که سیستم ایمنی بدنشان را سرکوب می‌کند، استفاده کنند. این مساله ممکن است منجر به مشکلاتی از قبیل فشار خون بالا، نارسایی کلیه و دیابت شود.

 

درصورتی‌ که بتوان از سلولهای خود بیمار به تولید سلولهای قلبی پرداخت احتمال رد کردن سیستم ایمنی بسیار کمتر خواهد بود.

 

پزشکان در حال حاضر توانسته‌اند قلب تپنده موش و خوکچه را تولید کنند. اگرچه این قلبها به قدری ضعیف هستند که نمی‌توان اکنون از آنها در بدن حیوانات استفاده کرد، این اقدام گام مهمی در مسیر دستاوردهای بیشتر در ساخت اندام‌ها بشمار می‌رود.

نوشته شده در سه شنبه 90/1/23ساعت 11:22 عصر توسط سارا نظر تو چیه؟ ( یک ) |